tweede strophe

Ik haat wanneer de duivel gellukig is, zodat ik mijn haar vinnig draag
Knoestig, ik zal niet net als John Ghotty eindigen
Hij kwam van uit de grotten om iedereen te vernietigen
En wij net als dwazen vernietigen ons eigen lichamen

Te veel negers zijn aan het chillen, slechte jongens boom boom
Dit verlaat geen ruimte voor de bloemen te bloemen
Bladen weggewaaid in de wind, nog een drug moord
Wat brengen we vol? Niets.

Wat is er aan de hand?
Waarom elke keer als ik omkeer een ander hersens wordt gespletered?
Sommige zakken worden dikker maar dat maakt niet uit
De duivel is de enigste die eigenlijk aan de winst is.

Leid breuken van vlees, milten zijn versprijseld
Dromen zijn versprijseld, nog een koningin zonder koning
Wat zullen de kinderen worden zonder behoorlijk begeleiding?
Waarschijnlijk niets, is de duivel niet gelukkig dan?